Terapia psychologiczna
W jakich sytuacjach terapia psychologiczna jest potrzebna?
Nasze życie pełne jest sytuacji, mogących stanowić potencjalne źródło stresu lub lęku — interakcje społeczne, zarówno na gruncie zawodowym, jak i towarzyskim, zmiana otoczenia, codzienne obowiązki oraz mierzenie się z ciągłym porównywaniem naszych osiągnięć i wyników.
W przypadku dzieci jednak powyższe problemy, jeśli odpowiednio wcześnie nie zostaną zaadresowane, mogą rozwinąć się w dużo poważniejsze zaburzenia na gruncie rozwoju relacji z rówieśnikami czy nawet codziennego funkcjonowania.
Naturalnie charakter i zakres omawianych sytuacji stresogennych nieco różni się od tego, z czym na co dzień mierzą się ludzie dorośli — środowisko zawodowe zastępuje tutaj przedszkole oraz aspekt edukacyjny — jednak mechanizmy mające wpływ na sprawność psychicznej są tutaj podobne. Skalę problemu dodatkowo potęguje fakt nie do końca wykształconych umiejętności komunikacyjnych. Rodzice nierzadko mają trudności z jednoznaczną identyfikacją przyczyny problemu, dlatego tym bardziej warto wtedy skorzystać ze wsparcia specjalisty.
Podstawowym założeniem podczas terapii psychologicznej jest dotarcie do źródła negatywnych odczuć i niepożądanych reakcji młodego człowieka. Przejawów zachowania, które powinno nam chociażby zasygnalizować ewentualność skorzystania z tego rodzaju wsparcia, może być wiele. Począwszy od agresji oraz częstych i intensywnych wybuchów gniewu, po — wręcz przeciwnie — apatię, osłabienie i brak chęci do zabawy. Możliwych przesłanek do rozpoczęcia terapii psychologicznej może być więcej — wtórne moczenie nocne, niepokojąca nieśmiałość i wycofanie lub przesadzona wrażliwość na najmniejszą krytykę.
Konsultacja ze specjalistą wskazana jest także w przypadku, gdy dziecko zmierzyć musiało się z różnego rodzaju przykrymi bądź szokującymi wydarzeniami. Terapia psychologiczna jest jednym ze sposobów radzenia sobie z traumą, wynikającą z choroby lub śmierci osoby bliskiej, wypadku czy też innych zdarzeń, które mogły odcisnąć piętno na umyśle młodego człowieka.
Na czym polega
terapia psychologiczna?
Terapia psychologiczna obejmuje szereg działań mających na celu zapobieganie oraz niwelowanie wszelkiego rodzaju zaburzeń więzi społecznych, tak w odniesieniu do domu rodzinnego, jak i do kontaktu z rówieśnikami. Jednym z głównych zagadnień poruszanych podczas sesji jest temat więzi dziecka z opiekunami, swoboda w codziennej interakcji oraz identyfikacja przyczyn, przejawów i konsekwencji zachowania, które w jakikolwiek sposób odbiega od ogólnie przyjętego za prawidłowe.
Prawidłowe rozpoznanie problemu jest jednym z najważniejszych elementów tego typu zajęć, gdyż to na jego podstawie jesteśmy w stanie określić zakres oraz charakter terapii — harmonogram ustalamy jest indywidualnie w odniesieniu do konkretnego przypadku. Mamy świadomość, że każde dziecko wymaga nieco innych metod rozładowania napięć i obaw nim kierujących. Udział rodziców w sesji jest opcjonalny, jednak zalecamy możliwie największe zaangażowanie opiekunów, czego efekty są szczególnie widoczne w przypadku najmłodszych dzieci.
Jak wygląda i przebiega terapia psychologiczna?
Terapia psychologiczna może przyjmować różne formy — od indywidualnej pracy z dzieckiem, poprzez możliwy aktywny udział rodziców, a na grupowych zajęciach w gronie rówieśników kończąc. Nie istnieje sztywna granica wieku, po przekroczeniu której zaleca się — lub nie — skorzystanie ze wsparcie profesjonalisty. Wszystko zależy od indywidualnych oczekiwań i preferencji dziecka oraz opiekunów, a zajęcia można rozpocząć już po zaobserwowaniu pierwszych ku temu przesłanek.
Pierwszy krok terapii psychologicznej dla dziecka to zawsze spotkanie z rodzicami, najczęściej bez obecności podopiecznych. Celem takiej konsultacji jest dokładne omówienie problemów i nieprawidłowości zaobserwowanych u dziecka, co pozwoli na opracowanie konkretnego harmonogramu działania. Ważne jednak, aby odpowiadać szczerze — specjalista zada wiele szczegółowych pytań, często natury prywatnej. Te dotyczą przede wszystkim objawów budzących zaniepokojenie opiekunów, ale również przebiegu ciąży, relacji między rodzicami oraz charakteru młodego człowieka.
Wczesne etapy pracy z dzieckiem przyjmują formę obserwacji jego zachowania, nawyków i reakcji — w przypadku młodszych podopiecznych jest najczęściej forma zabawy, a obecność specjalisty jest możliwie nieinwazyjna. Na podstawie tego rodzaju obserwacji układa się szczegółowy plan terapii psychologicznej. Ta z kolei przebiega w pewien sposób dwutorowo — indywidualna praca z dzieckiem przy użyciu adekwatnych do wieku metod uzupełniana jest przez edukację rodziców.
Bazuje na regularnych sesjach (około 45/50 minut każda), zawsze z tym samym psychologiem. Dzięki temu dajemy dziecku poczucie bezpieczeństwa i pomagamy mu zbudować przyjacielską więź z terapeutą. Na początku psycholog stawia diagnozę, analizuje problem, a potem układa plan działania. W terapię psychologiczną angażujemy również rodziców, którzy otrzymują bardzo dokładne wskazówki i pełną informację o postępach w terapii dziecka.
Jeśli zauważasz, że Twoje dziecko okazuje negatywne i niepokojące emocje – takie jak płacz, lęk, złość, agresja, wycofanie, zamknięcie się w sobie, smutek – skontaktuj się z nami.