W Polsce początki stosowania dogoterapii sięgają lat osiemdziesiątych.
Kontakt ze zwierzętami wpływa na funkcjonowanie nie tylko dzieci z niepełnosprawnościami.
Opieka nad zwierzęciem ma kluczowe znaczenie w rozwoju takich cech osobowości, jak opiekuńczość, odpowiedzialność, ogólna wrażliwość, umiejętność okazywania gestów przyjaźni czy miłości.
Twórcą terminu medycznego określającego terapię ze zwierzętami jest amerykański psychiatra dziecięcy Boris Levinson, który dowiódł też, że kontakt dzieci autystycznych z czworonogiem ma istotny wpływ na umiejętność funkcjonowania w środowisku rówieśników oraz dalszy rozwój emocjonalny.
Zgodnie z tymi założeniami, w ofercie naszego przedszkola znalazły się zajęcia profesjonalnej dogoterapii, dedykowanej dzieciom z zaburzeniami autystycznymi.